بانک جامع بازی

یویو بت

زانوها را خم کنید تا وارد حالت صندلی شوید. می توانید از حالت کوه به حالت ایستاده دیگری به نام حالت صندلی بروید. برای قرار گرفتن در حالت صندلی ، از حالت کوه شروع کنید و سپس زانوهای خود را خم کنید ، انگار که می خواهید روی صندلی بنشینید. فقط تا جایی که راحت می توانید پایین بروید. بازوها را بالای سر خود نگه دارید. 

ژست را برای 10 تا 60 ثانیه نگه دارید و سپس عقب بایستید.

به یاد داشته باشید که در حالی که موقعیت را حفظ کرده اید ، نفس بکشید.

جلو بروید و بازوهای خود را کاملاً باز کنید تا وارد حالت جنگجو شوید. از ژست کوه ، می توانید گام بزرگی به جلو بردارید (حدود 2 تا 3 فوت (61/0 تا 91/0 متر)) تا وارد حالت جنگجو شوید. انگار که قصد دارید یک لانج بزنید ، بیرون بروید و سپس دستان خود را به طرفین باز کنید تا 1 در مقابل شما و 1 در پشت شما باشد. مستقیم به جلو نگاه کنید ، وضعیت را حفظ کنید و نفس بکشید. 

10 تا 60 ثانیه در حالت جنگجو بمانید و سپس به حالت کوه بازگردید.

روی دست ها و زانوها قرار بگیرید و مستقیماً جلوی ژست گاو را بگیرید. به آرامی از حالت ایستاده به سمت زمین بروید و روی دست ها و زانوها قرار بگیرید. اطمینان حاصل کنید که لگن بالای زانو و شانه ها بالای مچ قرار گرفته اند. کف دست خود را محکم روی زمین بکارید و مطمئن شوید که ساق پا و بالای پایتان روی زمین است. سر خود را بلند کنید و مستقیم به جلو نگاه کنید. 

اگر بلند کردن سر تا پایان بالا دشوار است ، فقط آن را که راحت است بلند کنید.

موقعیت را حفظ کرده و 10 تا 60 ثانیه نفس بکشید.

روی شکم دراز بکشید و قسمت بالاتنه را برای حالت کبرا بالا بیاورید. بدن را به آرامی به سمت پایین پایین بیاورید تا روی شکم خود قرار بگیرید. کف دست خود را روی زمین کنار سینه بکارید. سپس در حالی که باسن و پاها را روی زمین نگه دارید ، بالاتنه را به سمت بالا فشار دهید. بدن را فقط تا جایی که برایتان راحت است بلند کنید. مستقیماً به جلو نگاه کنید یا اگر می توانید به بالا نگاه کنید.

نفس بکشید و موقعیت را برای 10 تا 60 ثانیه حفظ کنید.

پشت خود را برگردانید تا به حالت جسد درآید. هنگامی که آماده شدید به کار یوگای خود پایان دهید ، به آرامی پشت خود را برگردانید. روی زمین صاف دراز بکشید و پاها و دست ها را صاف بگذارید. بگذارید بازوها در کناره ها قرار بگیرند یا در کنار شما یا بالای سر خود پهن شوند ، هر کدام که برای شما راحت تر باشد. 

تا جایی که دوست دارید آرام باشید و در این وضعیت بمانید.

اطمینان حاصل کنید که عمیق و آرام نفس بکشید تا آرامش خود را به حداکثر برسانید.

یویو بت

واکر جلویی یکی از اساسی ترین مهارت های کف در ژیمناستیک است. این یک پیش شرط برای تکنیک های پیشرفته تر است ، مانند جلو و هوای جلو. اگرچه در ابتدا به نظر سخت می رسد ، اما یادگیری انجام یک پیاده روی جلویی در واقع به طرز شگفت انگیزی ساده است. تمام کاری که شما باید انجام دهید این است که مهارت های اساسی زن و شوهر ، از جمله دستگیره و پل را بدست آورید ، سپس آنها را با سرعت خود به آرامی کنار هم قرار دهید. با کمی صبر و ایمنی برای اینکه بتوانید ترس خود را از بین ببرید ، تا پایان روز پیاده روی های جلو را انجام می دهید!

بی خطر یاد بگیریم

مکانی امن برای تمرین پیدا کنید. قبل از اقدام به استفاده از گردش جلو ، به مکانی احتیاج دارید که بتوانید بدون نگرانی از آسیب رساندن به خود ، با تکنیک ها و تمرینات جدید بازی کنید. به دنبال لکه هایی باشید که در خارج هستند یا فضای کافی برای حرکت آزادانه شما را دارند. اگر در خارج از منزل تمرین می کنید ، سعی کنید منطقه ای با چمن ، شن و ماسه یا خاک سست پیدا کنید ، که در صورت سقوط می تواند به شما کمک کند تا ضربه را از بین ببرد. [1]

اطمینان حاصل کنید که فضای تمرینی شما در فضای باز از سنگها ، شاخه ها و بقایای دیگری پاک نشده است که می تواند باعث یک اتفاق ناگوار دردناک شود.

ببینید آیا می توانید بعد از ظهر را در سالن ورزشی مدرسه خود یا مرکز جامعه محلی یاد بگیرید.

پارک ها و زمین های بازی با کفپوش لاستیکی مکان های بسیار خوبی را برای آزمایش ایمن مهارت های جدید ایجاد می کنند. [2]

تصویری با عنوان آموزش انجام پیاده روی جلو در 1 روز مرحله 2

2

یک نقطه یاب بگیرید. یکی از دوستان ، والدین یا خواهر و برادر خود را کنار بگذارید و از آنها بپرسید که آیا می توانید مهارت های ترسناک یا دشوار را به شما نشان دهند. یک حامل می تواند شما را راهنمایی کرده و وزن شما را در حین انجام حرکت تحریک کند ، که به شما امکان می دهد روی تکنیک خود تمرکز کنید. تقریباً هرکسی می تواند یک لکه بین باشد ، بنابراین دلیلی ندارد که در اولین تلاش های خود این کار را انجام ندهید.

سایت شرط بندی میلیونرها

قبل از هرگونه فعالیت ، مفاصل زانوی خود را به تدریج گرم کنید. گرم کردن می تواند به بهبود انعطاف پذیری زانوها کمک کند ، از آسیب و درد هنگام راه رفتن جلوگیری می کند. قبل از هر پیاده روی یا هر فعالیت دیگری که زانوها را درگیر می کند ، چند دقیقه به انجام تمرینات نرم زانو بپردازید ، مانند: [8]

زانو خم می شود

پای راست را بلند می کند

همسترینگ کشیده می شود

نکته: اگر از ناحیه زانو آسیب دیده اید ، با پزشک خود یا یک متخصص فیزیوتراپی در مورد اینکه چه نوع گرم کننده هایی برای شما بی خطر هستند صحبت کنید.

مفاصل زانوی خود را ماساژ دهید تا درد و سفتی شما کاهش یابد. ماساژ دادن روی زانوها می تواند به بهبود گردش خون و تسکین درد و سفتی مفاصل کمک کند. برای ماساژ دادن زانوها ، شلوار یا شلوار راحت و گشاد بپوشید. پاها را صاف روی زمین بنشینید و از ضربه های عمیق و کشویی با پاشنه دست خود برای ماساژ ران و زانو استفاده کنید. سپس ، به آرامی با نوک انگشتان خود را در اطراف زانوها ماساژ دهید. [9]

شما همچنین می توانید ابزارهای خود ماساژ بخرید که زانوها را با گرما ، لرزش یا فشار ملایم آرام می کندبرای تقویت عضلات چهار دست خود لانگ کنید. بایستید و پاهای خود را مستقیم به جلو برسانید و به یک پا به پشت خود برسید. هر دو پای خود را خم کنید تا پای عقب در زاویه 90 درجه قرار گیرد ، سپس دوباره به آرامی صاف شوید. یک ست 10 مرتبه روی هر پا را یک بار در روز تکرار کنید. لانگ عضلات اطراف زانو را جمع می کند ، که هنگام راه رفتن فشار آنها را کاهش می دهد. [10]

انجام بیش از حد لانژ می تواند زانوها را خسته کند. در این کار زیاده روی نکنید ، به خصوص هنگامی که برای اولین بار کار خود را شروع می کنید.

برای تقویت پاها و عقب ، پل های گلوت را تمرین کنید. به پشت بخوابید و پاها را به سمت عقب خود بچسبانید. باسن های خود را به سمت بالا به سمت سقف بلند کنید و آنها را به آرامی پایین بیاورید. این تمرین را 10 بار در روز تکرار کنید. [11]

نکته: اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام این تمرین هسته اصلی خود را درگیر کنید تا کمر خود را خسته نکنید.

روی صندلی بنشینید و پاها را یکی یکی بلند کنید تا چهارپایه های شما تقویت شود. صاف روی صندلی بنشینید و پاها را روی زمین بگذارید. یک پایه را به آرامی از زمین بلند کنید تا جایی که مستقیم از جلوی شما بیرون بیاید. آن را به آرامی به زمین پایین بیاورید. این کار را 10 بار در هر پا یک بار در روز تکرار کنید. [12]

هنگام نشستن روی صندلی به منظور درگیر شدن عضلات صحیح ، وضعیت بدنی را تمرین کنید.

یویو بت

اگر احساس می کنید تعادل خود را از دست می دهید ، پایتان را لغو کرده و بجای آن صاف روی زمین قرار دهید.

ایمن ماندن

هنگام چرخش گوشه های وسیع تری بگیرید. از آنجا که پدال ها همیشه با دنده ثابت حرکت می کنند ، چرخش می تواند بسیار متفاوت از هنگام دوچرخه سواری در چرخ دوچرخه باشد. گوشه ها را خیلی محکم نگیرید در غیر این صورت ممکن است پدال های شما در زمین خراشیده شوند یا شما سرنگون شوید. هنگام دور زدن از گوشه و کنار ، سرعت خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهید و آنها را نسبت به حالت عادی در دوچرخه چرخ آزاد بگیرید. [10]

از کلاه ایمنی و تجهیزات ایمنی استفاده کنید. تجهیزات ایمنی دوچرخه را از فروشگاه دوچرخه ، فروشگاه بزرگ یا آنلاین خریداری کنید. در صورت سقوط از دوچرخه ، کلاه ایمنی از سر شما محافظت می کند. اگر تازه یاد گرفته اید که چگونه دوچرخه سواری کنید ، استفاده از وسایل محافظتی اضافی مانند لنت زانو ، آرنج و محافظ دهان را نیز باید در نظر بگیرید. [11]

اطمینان حاصل کنید که کلاه ایمنی کاملاً متناسب باشد ، اما روی سر شما خیلی محکم نباشد.

اگر قصد تاریک شدن هوا را دارید ، اطمینان حاصل کنید که دوچرخه شما دارای بازتابنده است. در بسیاری از مناطق هنگام شب سواری نیاز به داشتن چراغ جلو و بازتابنده عقب است. [12]

هنگام شروع کار در یک مکان خالی تمرین کنید. حتی اگر تجربه دوچرخه سواری در دوچرخه آزاد را دارید ، سوار شدن بر چرخ دنده ثابت کاملاً متفاوت است. به همین دلیل ، باید تا زمانی که اعتماد به نفس کافی برای سوار شدن به آن را در مکان های دیگر نداشته باشید ، سوارکاری آن را در منطقه ای بدون مانع انجام دهید. [13]

سایت شرط بندی میلیونرها

یک دوچرخه ثابت یا "فیکسی" اگر بدانید که چه کاری انجام می دهید ، انفجاری است که باید سوار آن شوید. برخلاف دوچرخه های سنتی چرخ های آزاد ، پدال های ثابت دوچرخه دنده به طور مداوم و در حین حرکت دوچرخه حرکت می کنند. به غیر از تفاوت های فنی ، تعمیر دوچرخه های ثابت نیز سبک تر و آسان تر از دوچرخه های چرخدار یا کوهستانی است. اگر می خواهید یک چرخ دنده ثابت سوار شوید ، باید قبل از بیرون آوردن آن در جاده ، نحوه توقف ، استفاده از کلاه ایمنی و تمرین در یک مکان امن را بیاموزید.

شروع از یک توقف

چرخ عقب را از زمین بلند کنید تا پدالهای خود را قرار دهید. بلند کردن چرخ عقب از زمین باعث می شود تا دوچرخه در هنگام حرکت پدال ها نچرخد. یک پدال باید در جلوی شما باشد تا بتوانید هنگام پا زدن خود را به جلو سوق دهید. با چرخاندن لاستیک عقب ، پدال ها را بچرخانید و پدال ها را در موقعیت مناسب قرار دهید. [1]

پای خود را در گیره های انگشت قرار داده و شروع به رکاب زدن کنید. در صورت نیاز به توقف ، تسمه ها ، بندها و گیره ها کنترل بیشتری بر روی پدال های شما خواهند داشت. اکثر دوچرخه های دنده ثابت دارای گیره های انگشتان پا هستند. پای سر خود را درون کلیپ قرار دهید. همانطور که پای دیگر خود را روی پدال می گذارید ، با پای منجر به پایین فشار دهید تا دوچرخه به جلو برود. [2]

اگر دوچرخه شما کلیپ انگشتان پا ندارد ، می توانید آنها را از فروشگاه دوچرخه سواری یا به صورت آنلاین خریداری کنید.

انجام بسیاری از توقف ها روی یک چرخ دنده ثابت کار سختی است مگر اینکه بند ، گیره یا دنده نصب شده باشد. اگر دوچرخه ای دارید که هیچ پایه ای ندارد ، ممکن است سواری آن ایمن نباشد.

پدال ها را به طور مداوم بچرخانید. هنگامی که پدال های چرخ دنده ثابت چرخش را متوقف می کنند چرخ ها نیز چرخش را متوقف می کنند. بنابراین ، هنگام حرکت نمی توان ساحل کرد یا پاهای خود را در موقعیت ساکن قرار داد. هنگامی که تعادل خود را به دست آوردید ، به رکاب زدن ادامه دهید. وقتی روی دنده ثابت هستید باید به پدال زدن مداوم عادت کنید ، مگر اینکه بخواهید کاملاً متوقف شوید. [3]

یک رکاب رکاب نرم و راحت پیدا کنید. همانطور که به دوچرخه دنده ثابت عادت می کنید ، سرعت متوسطی را پیدا می کنید که در آن از رانندگی راحت هستید. چرخش پدال های شما باید صاف باشد و برای شما احساس خوبی داشته باشد. اگر احساس می کنید خیلی زود رکاب می زنید ، با ایجاد مقاومت عقب بر روی رکاب ، سرعت خود را کم کنید.